حتما درباره سیستم های امنیتی ویندوز 7 شنیدید.امروز در مورد یکی از برنامه های امنیتی مایکروسافت برای رمزنگاری درایو ها بحث می کنیم.

خیلی وقت ها احتیاج داریم که درایو ها رو از نظر امنیتی تغذیه کنیم.برای مثال می خوایم که دسترسی ,کپی و یا هر مورد دیگه ای رو برای افراد ناشناس روی درایو هامون حذف کنیم.یکی از برنامه هایی که در ویندوز 7 Ultimate,pro و enterprice edition وجود داره BitLocker drive encryption است.این نرم افزار فقط و فقط در این 3 ورژن از ویندوز 7 ساپورت می شود.پس سعی در اجرای آن در Home Premiume نداشته باشید!

BitLocker از سیاست ها یا policy های تحت مایکروسافت بهره می برد.همانطور که در لینک ویدئو قرار دادم می توانید این policy هارا مشاهده کنید.

همچنین این برنامه شمارا قادر می سازد که از هرگونه عملیات امنیتی برای رمزنگاری درایو  از قبیل رمز گذاری,smart card و همچنین FaceDetection استفاده کنید.بنابر این برای به سرقت نرفتن اطلاعات خود البته در سطوح مبتدی استفاده از این برنامه موثر است....

لینک دانلود ویدئو اصلی:http://hotfile.com/dl/131352223/eb0497e/bitlocker.wmv.html

زبان عمومی زمان اجرا CLR

هنگامی که شما کدتان را اجرا می کنید این کد در قسمت CLR قرار میگیرد,جایی که کل  محیط اجرایی را برای کدتان  فراهم آورده است.

CLR  مکانیزم امنیتی جداگانه ای نیز دارد که باعث می شود به طور مستقل از پلتفرم میزبان کار کند.توجه داشته باشید که اگر سهوا یا عمدا چالش های امنیتی در پیاده سازی های ویندوز خود ایجاد کرده باشید حتی سیستم امنیتی قوی داتنت نیز جوابگو نخواهد بود.اما CLR  برای چاره اندیشی)) جزء محورِ مدل امنیتیِ خود( را پیاده سازی می کند که این کار موجب می شود تا کد های اجرایی از امنیت بالاتری برخوردار باشند و در معرض حملات تخریبی قرار نگیرند.

کد های محافظت شده:

شما قطعاً با مفهوم کامپوننت آشنا هستید.ولی به طور صریح چیزی که مهمتر است وجود کد هایی درون کامپوننت هاست که دارای امتیاز یا مجوز هستند و این مجوز ها باعث می شوند که کدها به طور مستقل از برنامه نویس و اجرا شوند.

 CLR تمامی تدابیر امنیتی را در زمان اجراانجام می دهد.مهمترین مساله که باید به خاطر سپرد این است که کد از کجا آمده نه اینکه کد را چه کسی نوشته؛این دستورات بر روی کد در حال اجرا در CLR  عملی  و در زبان سازگار-CLS کامپایل می شود.این نوع کد ها ,کدهای سازماندهی شده نامیده می شوند.

کد های سازماندهی شده:

 از اهداف اصلی داتنت فریمورک این است که توسعه کامپوننت ها را آسانتر کند.چون یکی از سخت ترین مسائل در مورد توسعه کامپوننت ها ارتباط با زیر ساختار های کامپوننت هاست.بنابر این داتنت فریمورک سعی بر خورکار کردن بسیاری از جزئیات کامپوننت ها از قبیل شمارش منبع,توضیح اینترفیس و رجیستری, به طور مجازی دارد.به طور مثال امنیت کامپوننت COM باید به طور دستی تنظیم شود- چون حافطه ای که در اختیار دارد به طور خودکار قابل مدیریت نیست- و برای نصب آن باید حتما ورودی در رجیستری ویندوز قرار داشته باشد.در مقابل CLR  تامین کننده این امکان بر روی کامپوننت های داتنت فریمورک و اسمبلی ها به صورت خودکار برای کاربر است.اسمبلی نیز بدون نیاز به رجیستری ویندوز می تواند راه اندازی شود.

تفاوت کد های سازماندهی شده و غیر سازماندهی شده در این است که مورد اول از نوع رایج استاندارد سیستم داتنت استفاده می کند و مورد دوم از بقیه استانداردهای باینریِ موجود

در هر صورت شما اجازه استفاده از هر دو کد را به طور متقابل دارید.به طور مثال شما می توانید کامپوننت های COM را در داتنت و بالعکس استفاده کنید.به علاوه عموماً از بقیه منابع غیر داتنتی مثل اتصالات پایگاه داده نیز استفاده می کنید که این منابع نیز کد های غیر سازماندهی شده هستند.